Bij het lezen van de Bijbel en het Nieuwe Testament in het bijzonder dient men zich te realiseren, dat het Joodse volk in 1446 voor Christus is begonnen met het vieren van de sabbat op de zevende dag der week van vrijdagavond zonsondergang tot zaterdagavond zonsondergang. Bovendien is het Nieuwe Testament geschreven tegen een hoofdzakelijk Joodse achtergrond. Wie dus in het Nieuwe Testament teksten verwacht, die de sabbatviering onder de aandacht brengen of ter discussie stellen, zal teleurgesteld worden. Het ontbreken van deze teksten mag echter beslist niet worden uitgelegd als een waardevermindering van de sabbat onder de eerste christenen. Deze studie geeft een overzicht van de houding van Jezus Christus, de christenen en de apostelen tegenover de Sabbat.
waren.
Wie de hiervoor vermelde teksten aandachtig en onbevooroordeeld leest, zal het er mee eens zijn, dat hieruit een groot respect voor de oudtestamentische cultuur en regelgeving blijkt van Jezus, de discipelen en de apostelen.
Bovendien is het inmiddels wel zeker, dat er in de tijd, dat het Nieuwe Testament is geschreven, nog nergens sprake was van een beginnende viering van de eerste dag der week.