Uitgaande van de oorspronkelijke Hebreeuwse en Griekse Bijbelteksten vinden wij voor deze woorden de volgende betekenissen:
Het Oude Testament:
Hebreeuws: Neshama Engels : blast; Nederlands: rukwind; krachtige luchtstroom; bazuingeschal voor het Laatste Oordeel
Hebreeuws: Neshama Engels : breath; Nederlands: adem
Hebreeuws: Neshama Engels : soul; Nederlands: ziel
Hebreeuws: Neshama Engels : spirit; Nederlands: geest
Hebreeuws: Nishma Engels : breath; Nederlands: adem
Hebreeuws: Ruach Engels : blast; Nederlands: rukwind; krachtige luchtstroom; bazuingeschal voor het Laatste Oordeel
Hebreeuws: Ruach Engels : breath; Nederlands: adem
Hebreeuws: Ruach Engels : mind; Nederlands: geest; gemoed; binnenste; gedachte; lust; verstand
Hebreeuws: Ruach Engels : spirit; Nederlands: geest
Hebreeuws: Ruach Engels : tempest; Nederlands: storm
Hebreeuws: Ruach Engels : wind; Nederlands: wind
Het Nieuwe Testament:
Grieks : Pneuma Engels : breath; Nederlands: adem
Grieks : Pneuma Engels : Holy Ghost, Holy Spirit; Nederlands: Heilige Geest
Grieks : Pneuma Engels : Spiritual gift; Nederlands: geestelijke gave
Grieks : Pneuma Engels : spiritually; Nederlands: geestelijk
Grieks : Pnoë Engels : breath; Nederlands: adem
Grieks : Pnoë Engels : wind; Nederlands: wind
Grieks : Psuche (Psyche) Engels : heart; Nederlands: hart
Grieks : Psuche (Psyche) Engels : mind; Nederlands: geest; gemoed; binnenste; gedachte; lust; verstand
Grieks : Psuche (Psyche) Engels : soul; Nederlands: ziel
Op basis van de betekenissen van bovenstaande woorden in het Engels en het Nederlands komen wij tot de conclusie, dat in de oorspronkelijke talen de begrippen adem, geest en ziel door hetzelfde woord worden aangeduid. Wij zoeken naar het antwoord op de volgende vraag: Is er sprake van zielenrust tijdens de doodsslaap of gaat de geest/ziel bij het sterven van de mens terug naar God?
Alvast een paar opmerkingen
De idee van de ziel, die naar God gaat bij het sterven levert een praktische vraag op: Zie de volgende teksten:
1 Koningen 17:21, 22: Toen strekte hij zich driemaal uit bovenop het kind en riep tot de HERE en zeide: HERE, mijn God! Laat toch de ziel van het kind in hem terugkeren. En de HERE hoorde naar de stem van Elia, en de ziel van het kind keerde in hem terug, zodat het levend werd.
Marcus 5:41,42: En Hij vatte de hand van het kind en zeide tot haar: Talitha koem, hetgeen betekent: Meisje, Ik zeg, sta op! En het meisje stond onmiddellijk op en het kon lopen; want het was twaalf jaar.
Lucas 7: 14, 15 En naderbij gekomen raakte Hij de baar aan – de dragers stonden stil – en zeide: Jongeling, Ik zeg u, sta op! En de dode ging overeind zitten en begon te spreken, en Hij gaf hem aan zijn moeder terug.
Johannes 11: 43,44: En na dit gezegd te hebben, riep Hij met luider stem: Lazarus, kom naar buiten! De gestorvene kwam naar buiten, de voeten en de handen gebonden met grafdoeken, en er was een zweetdoek om zijn gelaat gebonden. Jezus zeide tot hen: Maakt hem los en laat hem heengaan.
Handelingen 9:40,41: Maar Petrus zond hen allen naar buiten en knielde neder en bad. En hij wendde zich tot het lichaam en zeide: Tabitha, sta op! En zij opende haar ogen en zag Petrus en ging overeind zitten, en hij gaf haar de hand en richtte haar op; toen riep hij de heiligen en de weduwen en stelde haar levend voor hen.
Wat gebeurt er met de ziel, als een overleden mens weer tot het aardse leven wordt teruggeroepen? Als de ziel van de mens na het sterven naar God en de eeuwige heerlijkheid gaat, dan is het toch vreselijk om weer terug te moeten keren naar dit aardse tranendal?
Een lastige tekst in het kader van deze studie is Lucas 23:42,43: En hij (de moordenaar) zeide: Jezus, gedenk mijner, wanneer Gij in uw koninkrijk komt. En Hij zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, heden zult gij met Mij in het koninkrijk zijn.
Er zijn predikanten, die zeggen, dat deze tekst niet goed is vertaald en dat de juiste vertaling is: Voorwaar, Ik zeg u heden: Gij zult met Mij in het paradijs zijn.
Gaat Jezus op die vrijdagmiddag naar het paradijs? Neen, want na de opstanding zegt Hij tegen Maria: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.
Onze conclusie is dan ook, dat de gehele mens in het graf rust en dat er geen sprake is van een onsterfelijke ziel, die bij het overlijden van de mens naar de hemel gaat.
Een dogma als een eeuwig brandende hel is al helemaal niet terug te vinden in de Bijbel.